تاریخ فیزیکدانان این هفته مربوط به یکی از دانشمندان پیشرو در عرصه‌ی ترمودینامیک بود. و مانند هفته‌ی گذشته، امتحانات میانترم از استقبال دانش‌آموزان نکاست.
سعدی کارنو Sadi Carnot
تولد: ۱۷۹۶، پاریس؛ وفات: ۱۸۳۲، پاریس
لازار کارنو، به خاطر علاقه‌ای که به سعدی شیراز داشت، اسم فرزندش را سعدی انتخاب کرد. سعدی کارنو که حیاتش مصادف بود با اتفاقات مربوط به انقلاب فرانسه، در خانواده‌ای علم‌دوست و انقلابی پرورش یافت. پدرش مسئولیت آموزش او را تا ۱۶ سالگی بر عهده گرفت و پس از آن وارد مدرسه‌ی پلی‌تکنیک شد. پس از فارغ‌التحصیلی به عنوان مهندس وارد ارتش شد؛ اما از آنجایی که کار در ارتش برایش خشنودکننده نبود، پس از مدتی خودش را بازنشسته کرد و تا آخر عمر کوتاهش به مطالعه و نگارش کتاب پرداخت.
در آن زمان ماشین بخار نقش تعیین‌کننده‌ای در صنایع مختلف داشت. در نتیجه دانشِ ساختن یک ماشین بخارِ پر بازده اهمیت زیادی داشت. کارنو از اینکه می‌دید کشورش در این زمینه از انگلستان عقب‌تر است، دل‌آزرده بود و تصمیم گرفت در این زمینه پژوهش کند. پژوهش‌های ارزشمند او منجر به خلق مفاهیمی مثل چرخه‌ی کارنو و بازده ماشین کارنو و … شد. مفاهیمی که تا حدود ربع قرن بعد از مرگ کارنو ناشناخته ماند و این لرد کلوین بود که برای اولین بار ارزش نوشته‌های کارنو را دریافت و به آن‌ها استناد کرد.
در سال ۱۸۳۲ که وبا شایع شده بود، سعدی کارنو در اثر ابتلا به این بیماری درگذشت.