اولین جلسهٔ تاریخ فیزیک‌دانان در سال جدید در تاریخ بیست و هشتم فروردین تشکیل شد. این جلسه به زندگی و زمانهٔ یکی از برجسته‌ترین دانشمندان قرن بیستم یعنی لِو لاندائو اختصاص داشت. حوزهٔ درک و بصیرت لاندائو تقریبا همهٔ شاخه‌های فیزیک را در بر می‌گرفت. او در قسمت‌های گوناگون فیزیک نظری، از جمله مسئلهٔ ابر شارگی و ابر رسانایی کارهای شایانی انجام داده است. در این نشست علاوه بر شرح احوالات این فیزیک‌دان، به شرایط اجتماعی و تاریخی زندگی او(از جمله انقلاب ۱۹۱۷ روسیه) و همچنین کارهای علمی او هم پرداخته شد.
لو لاندائو Lev Landau
متولد ۱۹۰۸، باکو، روسیه؛ متوفی ۱۹۶۸، مسکو، شوروی
لاندائو در سال ۱۹۰۸ در باکو و در ساحل دریای خزر که در آن زمان جزئی از امپراطوری روسیه بود به دنیا آمد. خانواده‌اش یهودی و غیر مذهبی بودند. پدرش مهندس مرفهی بود که مدیریت یک شرکت نفتی را بر عهده داشت و مادرش پزشک و معلم برجسته‌ای بود که در آموزش لاندائو نقش فعالی ایفا کرد. کودکی لاندائو در رفاه و امنیت گذشت تا اینکه انقلاب روسیه فرا رسید و ناآرامی وارد زندگی مردم شد.
لاندائو در ۱۲ سالگی حساب دیفرانسیل و در ۱۳ سالگی حساب انتگرال را فرا گرفت و در همین سال از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد. در ۱۶ سالگی به لنینگراد(سنت‌پترزبورگ) رفت و در دانشگاه مشغول خواندن رشته فیزیک شد. او هیچ گاه تز دکتری ننوشت! در سال ۱۹۲۹ برای درس گرفتن ازمحضر بزرگانی مثل نیلز بور و پائولی به خارج از شوروی اعزام شد و دو سال بعد به کشورش برگشت و مشغول کارهای علمی تاثیرگذارش شد.
در سال ۱۹۳۸ لاندائو به اتهام فعالیت‌های ضد شوروی دستگیر شد و به ۱۰ سال زندان محکوم شد. اما بعد از یک‌سال یکی از همکارانش نامه‌ای شجاعانه به استالین نوشت و یادآور شد که «...جای خالی لاندائو در علم کشور به شدت احساس می‌شود...» و بالاخره لاندائو با وساطت او آزاد شد.
در سال ۱۹۶۲ طی یک تصادف بسیار شدید لاندائو به شدت مجروح شد ولی با تلاش چند هفته‌ای ده‌ها تن از معروف‌ترین پزشکان شوروی از مرگ حتمی نجات یافت و دوباره به زندگی برگشت. با این وجود قابلیت های ذهنی فوق‌العادهٔ او دیگر به حالت سابق برنگشت و او دیگر کار علمی جدیدی انجام نداد. در همین سال او به خاطر کار بر روی ابر‌شاره‌ها برندهٔ جایزهٔ نوبل فیزیک شد. شش سال بعد لاندائو در سن شصت سالگی فوت کرد.